- جوش هوا
هوای گرم، گرمای طاقت فرسا
معنی جوش هوا - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
خوش آواز، دارای آواز و صدای خوشایند و دلنشین
خوش خوٰان، خوش لحن، خوش الحان، خوش گو، خوش سرا، عالی آوازه
خوش خوٰان، خوش لحن، خوش الحان، خوش گو، خوش سرا، عالی آوازه
جوز بویا، میوه ای که در غلافی مانند غلاف بلوط جا دارد و در طب به کار می رود، درخت این میوه که به اندازۀ درخت گردو اما برگ هایش کوچک تر و باریک تر است و در جاوه و بعضی شهرهای هندوستان می روید، جوز هندی، گوز بویا، جوز بویه، جوز بو
(خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
آنکه آواز مطبوع دارد. (یادداشت مؤلف) :
ای بلبل خوش آوا آوا ده
ای ساقی آن قدح را با ماده.
رودکی
ای بلبل خوش آوا آوا ده
ای ساقی آن قدح را با ماده.
رودکی
(خوَشْ / خُشْ نَ)
لغت نامه دهخدا
خوش صوت. با صوت خوب. خوش صدا. خوش آواز:
همه برگ او یک یک اندر هوا
از آن پس چو مرغی بدی خوش نوا.
اسدی (گرشاسبنامه).
در کنف فقر بین سوختگان خامنوش
بر شجر لا نگر مرغ دلان خوش نوا.
خاقانی.
شاهد دل ناشناست ورد زبان کژ مده
مطرب جان خوشنواست نغمۀ موزون بیار.
خاقانی.
بود بقالی و او را طوطیی
خوش نوا و سبز و گویا طوطیی.
مولوی
همه برگ او یک یک اندر هوا
از آن پس چو مرغی بدی خوش نوا.
اسدی (گرشاسبنامه).
در کنف فقر بین سوختگان خامنوش
بر شجر لا نگر مرغ دلان خوش نوا.
خاقانی.
شاهد دل ناشناست ورد زبان کژ مده
مطرب جان خوشنواست نغمۀ موزون بیار.
خاقانی.
بود بقالی و او را طوطیی
خوش نوا و سبز و گویا طوطیی.
مولوی
(رَ / رُو شَ هََ)
لغت نامه دهخدا
که هوای روشن دارد. که دارای هوای صاف و روشن است:
که شهری خنک بود و روشن هوا
از آنجا گذشتن نبودی روا.
فردوسی
که شهری خنک بود و روشن هوا
از آنجا گذشتن نبودی روا.
فردوسی
خوش آواز، خوش الحان، خوشخوان، خوش نغمه
متضاد: بدنوا
متضاد: بدنوا